Dictionary of Greek. 2013.
επιποίησις — ἐπιποίησις, ἡ (AM) [επιποιώ] 1. προσθήκη 2. διασκευή, συμπλήρωση, διαμόρφωση … Dictionary of Greek
επιποίητος — ἐπιποίητος, ον (Α) [επιποιώ] πρόσθετος, επίπλαστος, προσποιητός («καὶ εἶδε θροῡν ἐκείνων, εἴτε τὸν ὄντα, εἴτε τὸν ἐπιποίητον», Συνέσ.). επίρρ... ἐπιποιήτως πρόσθετα, τεχνητά, ψεύτικα … Dictionary of Greek
ποιώ — (I) ποιῶ, έω, ΝΜΑ, αιολ. τ. πόημι, δωρ. τ. ποιFέω, αττ. τ. ποῶ, Α 1. δημιουργώ, δίνω ύπαρξη σε κάτι (α. «ὁ πάλαι ἐξ οὐδενὸς ποιήσας τὰ σύμπαντα», Μηναί. β. «ἐν ἀρχῇ ἐποίησεν ὁ Θεὸς τὸν οὐρανὸν καὶ τὴν γῆν», ΠΔ γ. «χρύσεον μὲν πρώτιστα γένος… … Dictionary of Greek
